“Alıntılanabilirlik” ve “Şeyleri Yeniden Yaratma”: İbn Arabî Bilgeliğinden Derrida’ya Uzanan Yol
(“Iterabilitiy” and “Ever New Creation' (Khalq Jadid)”: The Way Goıng to Derrida from the Wisdom of Ibn Arabi) |
|
|
|
| Yazar |
: Recep Alpyağıl |
| Türü |
:
Makale |
|
Baskı Yeri/Yılı |
: Ankara / 2008 |
|
Dergi |
: 
|
|
Sayı |
: 21 |
|
Sayfa |
: 283-296 |
|
Görüntülenme |
: 14200 |
|
İndirilme Sayısı |
: 2217 |
| |
Bu eserin tam metni dosya olarak bulunmamaktadır
|
Özet
Bu çalışmada, İbn Arabi ile “kısmen” mistik yönelimleri olan Jacques Derrida’nın bazı düşüncelerinin karşılaştırılabileceği düşünülmüştür. Bu anlamda, Derrida’nın, ‘bir metnin anlamının her bir bağlamda yeniden üretildiği’ şeklindeki yaklaşımının; İbn Arabi’nin ‘sürekli yeniden yaratma’ düşüncesinin bir örneği gibi durduğu ileri sürülmüştür. Öte yandan, bu karşılaştırmaya imkan tanıyan zeminin, mistik düşüncenin -tarihselliğine rağmen- onu aşan “evrensel” karakteri olduğu vurgulanmıştır. Son olarak, henüz düşüncelerini yeterince felsefe sahnesine taşıyamadığımızı düşündüğümüz İslam geleneği içinde yer alan isimleri, özellikle alıntılanabilirlik ve yinelenebilirlik yoluyla bu sahneye taşımanın eş zamanlı olarak da Batı düşüncesini bu evren içine almanın ve böylelikle de bir berzah oluşturmanın mümkün olduğuna dikkat çekilmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
İbn Arabi, Yeniden Yaratma, Derrida, Alıntılanabilirlik, Mistisizm
Abstract
This paper’s aim is a comparison between the Ibn Arabi and deconstruction by mean of the mystical legacy. “Perpetual creation" is a universal existence of the idea of in mysticism, no matter to which historical religion it may belong. Concept of perpetual creation means that “The world which we see and in which we live at this very moment is not a continuation of the world we witnessed a moment ago. Likewise the world which is coming after a moment will again be an entirely different world from the present one. At every moment in the state of "perpetual creation", because the relation in which every "possible" existent stands to existence is at every moment new.” On the other hand Derrida, in his well known article “Signature, Event, Context”, express that there are only contexts, and ‘any no context can enclose it, nor can any code of its essential iterabilitiy. Every sign can be cited’; thereby it can break the band with every given context. It means that “meaning”, in every context, recreated from new. In conclusion Derrida’s notion of ‘repeatable-iterable’ seems an example of the general notion of Ibn Arabi’s ‘perpetual creation/ever new creation’.
Keywords
Perpetual Creation, Ibn Arabi, Iterabilitiy, Derrida, Mysticism.
|
